Volvo V40 D2 Ocean Race - ندای اقیانوس

مسابقه اقیانوس. یک رگاتای فوق العاده دشوار و در عین حال نسخه ای خاص از برخی مدل های ولوو. V40 در Ocean Race به موزه ولوو در گوتنبرگ رفتیم و سپس به سمت اقیانوس اطلس حرکت کردیم. در پایان، نام الزام می کند.

گوتنبرگ در کاتگات، انتهای دریای بالتیک، جایی که مسابقه اقیانوسی بارها شروع شده و به پایان می رسد، واقع شده است. انتخاب تصادفی نیست. گوتنبرگ محل استقرار دفتر مرکزی ولوو، کارخانه اصلی ولوو و موزه این برند است.

موزه ولوو، اگرچه کوچک است، اما یک شگفتی دلپذیر است. دارای مهمترین مدل های تاریخ این برند است. نمایشگاه بر اساس موضوع گروه بندی شده است - سالن اول در مورد منشا ولوو می گوید. بعداً مجموعه ای از اولین مدل های نگرانی را پیدا می کنیم. ما سفر خود را در دهه‌های آینده در سالن‌هایی به پایان می‌رسانیم که در آن جالب‌ترین نمونه‌های اولیه (از جمله نمونه‌های در حال تولید)، خودروهای اسپورت، موتورهای بیرونی و کامیون‌های ولوو پنتا نمایش داده می‌شوند. ولوو مفتخر است که بازدیدکنندگانی از سراسر جهان، حتی از چین و ژاپن، از این موزه بازدید می کنند. کلمات به باد پرتاب نمی شوند. در حین بازدید، با سه راننده از برزیل آشنا شدیم. یکی دیگر از ویژگی های متمایز موزه ولوو موقعیت مکانی آن است. ولوو مارینا در کنار هتل قرار دارد. بر روی عرشه کشتی های فرود، افراد زیادی برای بازدید از موزه جمع می شوند.

از آنجایی که V40 آزمایش شده در آن سوی دریای بالتیک بود، تصمیم گرفتیم تجارت را با لذت ترکیب کنیم و به سمت دریای آزادتر برویم و در عین حال با جاذبه های توریستی و اتومبیلرانی جنوب اسکاندیناوی آشنا شویم. مقصد - جاده آتلانتیک - یکی از دیدنی ترین مسیرهای اروپا و جهان. در هوای طوفانی، تقریبا 40 کیلومتر آسفالت بین جزایر توسط امواج اقیانوس اطلس با خود می رود. گرفتن غسل تعمید بهتر برای VXNUMX Ocean Race سخت است.

از نظر ظاهری، ما فقط می توانیم نسخه ویژه ولوو جمع و جور را با علائم کوچک روی گلگیرهای جلو و چرخ های 17 اینچی پورتونوس تشخیص دهیم. اتفاقات بیشتری در کابین است. علاوه بر روکش چرمی، پکیج Ocean Race دارای یک قاب کنسول مرکزی با نام پورت هایی است که مسابقات رگاتای 2014-2015 در آن برگزار شد. اثاثیه یا تشک های کف با دوخت قرمز و نشان ولوو اوشن ریس آراسته شده است.

جاده آتلانتیک فوق‌الذکر یکی از دیدنی‌ترین مسیرهای دنیا محسوب می‌شود. قبل از شروع کار، بحث طولانی در مورد تأثیر احتمالی سرمایه گذاری بر محیط زیست یا توجیه هزینه میلیونی برای آسفالت بین شهرهای کوچک وجود داشت. برخی حتی این سوال را مطرح می کنند که آیا درآمدهای عوارضی دستمزد کارگران را پوشش می دهد یا خیر. جاده آتلانتیک یکی از XNUMX جاذبه گردشگری برتر نروژ است.

در سال 1989 به بهره برداری رسید. این نتیجه ده سال بعد بود. قرار بود باجه های عوارضی پنج سال بیشتر کار کنند. با این حال، سرمایه گذاری به سرعت نتیجه داد. چرا؟ این مسیر گردشگران را از سراسر جهان جذب می کند. ترکیب هشت پل با طول کلی 891 متر که بین جزایر زیبا کشیده شده اند، نفس گیر است. همچنین مهم است که آب و هوا فقط کمی بر تجربه تأثیر بگذارد. طوفان، غروب خورشید و شب های سفید چشمگیر هستند. در اواسط تابستان، جاده آتلانتیک تقریبا همیشه روشن است. حتی بعد از نیمه شب، می توانید بدون استفاده از سه پایه عکس واضحی بگیرید. پرجمعیت ترین قسمت جاده آتلانتیک کمتر از نه کیلومتر طول دارد. ارزش رفتن تا انتهای مسیر را دارد. در امتداد ساحل شهرک های ماهیگیری و کشاورزی و استحکامات اسکله آتلانتیک را می بینیم.

در راه بازگشت، تصمیم گرفتیم از قسمت مهم دیگری دیدن کنیم - ترولستیگن، پلکان ترول. این نام به خوبی نمایانگر ظاهر یک مارپیچ با 11 چرخش است که به دیوار صخره ای عمودی برخورد می کند. Trollstigen هر سال 130 30 وسیله نقلیه را مدیریت می کند. ترافیک سنگین در یک جاده باریک به این معنی است که سرعت ثابت است. تقریباً همه برای تحسین مناظر منحصربه‌فرد آمده‌اند، بنابراین اشاره‌ای یا ژست‌های توهین‌آمیز مطرح نیست. هر کسی که دوست دارد به تنهایی از مناظر لذت ببرد یا در Trollstigen قدم بزند، یک تکه سنگ ریزه استفاده نشده که نیمه دوم دهه XNUMX را به یاد می آورد، باید از زخم بیرون بیاید. حرکت بین ساعت پنج تا هشت نمادین است. از سکوهای رصد در بالای پله‌های ترول، نه تنها جاده، بلکه دره‌ای با آبشار عظیم و میدان‌های برفی را حتی در تابستان نیز می‌توانید ببینید. همچنین مسیرهای پیاده‌روی، کمپینگ و فروشگاه‌های سوغاتی وجود دارد. آب و هوا می تواند متغیر باشد. ممکن است با ابرهای کم ارتفاعی روبرو شویم که تمام سرپانتین را محکم می پوشانند. با این حال، چند دقیقه باد برای پراکنده شدن حباب ها کافی است.

برای دوستداران مناظر خیره کننده، توصیه می کنیم نقشه ها را از نقاط اطلاعات توریستی محلی بگیرید - آنها جالب ترین مناطق را مشخص می کنند. برخی از آنها در سیستم ناوبری ولوو گم شده بودند. با این حال، وارد کردن چند نقطه میانی کافی بود و جاده نمایش داده شده روی صفحه با راهنمای توصیه شده مطابقت داشت. الکترونیک محاسبه کرده است که بیش از صد کیلومتر صرفه جویی خواهیم کرد. وی همچنین خاطرنشان کرد که این مسیر از بخش های موجود بسته به فصل تشکیل شده است. چرا؟ لایه‌های برف با ضخامت چشمگیر که هنوز حفظ شده‌اند، به این سوال پاسخ دادند.

ناوبری کارخانه ولوو نه با راه حل های گرافیکی و نه با ساده ترین سیستم مورد استفاده شوکه نمی کند - مشکل عدم وجود یک شماره گیری چند منظوره در تونل مرکزی با دکمه های دسترسی سریع راحت است. هنگامی که منطق صفحه را در کنسول مرکزی درک کنیم، می توانیم نسبتاً سریع مقصد را وارد کنیم. کامپیوتر می تواند سه مسیر مختلف را به مقصد شما پیشنهاد دهد که تفاوت زمان سفر و مصرف سوخت تخمینی را نشان می دهد. این یک راه حل مفید برای زمانی است که زمان در حال اتمام است. می توانید کمی بیشتر رانندگی کنید اما در مصرف سوخت صرفه جویی کنید. هنگام محاسبه مجدد مسیر، رایانه در مورد بخش های عوارض، کشتی ها یا جاده هایی که به صورت فصلی در دسترس هستند، اطلاع می دهد. این به ویژه برای نروژ صادق است. برای یک کشتی در سراسر آبدره، ما تقریباً 50 PLN پرداخت خواهیم کرد. این قیمت قابل قبولی است. اگر دور زدن امکان پذیر باشد، دور زدن در دایره، زمان و چندین لیتر سوخت را تلف می کند. بدتر از آن، زمانی که مسیر برنامه ریزی شده شامل چندین گذرگاه کشتی، عبور از تونل های عوارض یا بخش هایی از بزرگراه ها باشد. باید مکرراً کارت اعتباری دریافت کنید.

با امتناع از تعیین مسیر از طریق بخش‌های عوارض، به احتمال زیاد جاده‌هایی را پیدا می‌کنیم که فصلی قابل دسترسی هستند. در برخی موارد، این مارهای سرپانتین در کوهستان هستند که نگهداری از آنها در زمستان گران و دشوار است. همچنین می‌توانیم راه‌های ارتباطی قدیمی‌تری را پیدا کنیم که پس از باز شدن رگ‌های جدید معنای خود را از دست داده‌اند. بزرگتر به معنای بدتر نیست! هر چه از جاده های اصلی دورتر باشد، ترافیک کمتر می شود. ما همچنین از مناظر بسیار بهتر و پیکربندی مسیر جذاب تر لذت خواهیم برد. قبل از کشف گاز و نفت، نروژ نمی‌توانست روی زیرساخت‌های جاده سرمایه‌گذاری زیادی کند - به جای تونل‌ها، راه‌راه‌ها و پل‌ها، خطوط پیچ در پیچ و باریک روی تاقچه‌های کوه ساخته شده بود.

در چنین شرایطی، ولوو V40 بسیار باوقار رفتار می کند. کامپکت سوئدی دارای سیستم فرمان دقیق و مستقیم و سیستم تعلیق تنظیم شده ای است که چرخش بدنه را در پیچ ها حفظ می کند و از کم فرمانی جلوگیری می کند. آیا می توانید انتظار لذت رانندگی داشته باشید؟ آره. در جاده‌های فرعی نروژ، محدودیت‌های سرعت عمدتاً در جاهایی که لازم است تنظیم می‌شوند. قبل از پیچ‌های دشوار، می‌توانید تخته‌های سرعت توصیه‌شده را نیز پیدا کنید که عمدتاً برای رانندگان کامیون و موتورخانه مفید هستند. حیف که چنین تصمیمی به لهستان نرسید.

در امتداد مارهای متعدد ما به سواحل مناظر نروژ می رویم که ما را از کارت پستال ها و پوشه های آژانس های مسافرتی - Geirangerfjord می شناسیم. این یک توقف ضروری در هر سفر در امتداد سواحل نروژ است. Geirangerfjord همچنین وقتی از خشکی تماشا می‌شود، چشمگیر است. بین کوه ها قطع می شود، توسط آبشارها و مسیرهای کوهنوردی احاطه شده است، و هیچ طرفدار محترمی از احساسات قوی، عکاسی در قفسه صخره Flidalsjuvet را رد نمی کند.

ما در امتداد Eagle's Way به سمت پایین Geirangerfjord رانندگی می کنیم - به مدت هشت کیلومتر ارتفاع 600 متر کاهش می یابد. پس از سوخت گیری در روستای توریستی گیرانگر به سمت گذرگاه دالسنیبا حرکت می کنیم. یک صعود دیگر این بار 12 کیلومتر طول دارد، شیب کمتری دارد و 1038 متر از سطح دریا ارتفاع دارد، مناظر مانند یک کالیدوسکوپ تغییر می کند. در پایین آبدره، دماسنج آنبورد V40 تقریباً 30 درجه سانتیگراد را نشان داد. تنها حدود دوازده پله در گذرگاه وجود دارد که منظره ای فوق العاده از آبدره را ارائه می دهد. ورقه های عظیم برف در دامنه های سایه دار قرار دارد و دریاچه Jupwatnet همچنان یخ زده است! هر چه از اقیانوس دورتر باشد، گردشگران کمتری در راه هستند. آنها نمی دانند که دارند می بازند. با دنبال کردن نقشه موجود در راهنمای محلی، به گروتلی می رسیم. دهکده کوهستانی متروکه در انتهای امتداد 27 کیلومتری Gamle Stynefjellsvegen. این جاده که در سال 1894 افتتاح شد، پس از ساخت یک بخش موازی با پیچ ها و شیب های کمتر، اهمیت خود را از دست داد. برای گردشگران موتوری خیلی بهتر است. Gamle Stynefjellsvegen مکان دیگری است که عکس های آن را می توانید در کارت پستال ها و بروشورها پیدا کنید. همه اینها به خاطر برف یخچال های طبیعی Tystigbreen است که به معنای واقعی کلمه در زمستان از جاده عبور می کند. مسیر در بهار پاک می شود، اما حتی در اواسط تابستان باید چندین کیلومتر در امتداد خندق های بریده شده در برف رانندگی کنید.

البته سطح کامل نیست. V40 چیزی را که در زیر چرخ‌ها قرار دارد نشان می‌دهد، اما می‌تواند بیشتر برآمدگی‌ها را به آرامی و بدون ضربه‌های ناخوشایند صاف کند. ما فقط ویژگی های تعلیق را قبل از گروتلی ارزیابی کردیم، جایی که از تغییر سطح شگفت زده شدیم - آسفالت تبدیل به شن شد. با این حال، این دلیلی برای نگرانی نبود. شن اسکاندیناوی با جاده های آسفالت نشده در لهستان شباهت چندانی ندارد. اینها مسیرهای آراسته و وسیعی هستند که سرعت حرکت شما را محدود نمی کنند.

از جاده های فرعی به سوئد می رسیم. قیمت ها به طور قابل توجهی کمتر از نروژ است، که نیروی محرکه تجارت فرامرزی است. در چند کیلومتر اول قلمرو سوئد، پمپ بنزین ها و مراکز خرید رونق دارند و تمام هفته باز هستند. به یکی از آنها سر می زنیم. این مشکل هنگام بازگشت به ماشین رخ می دهد. در حالی که پیدا کردن یک پارکینگ V40 در لهستان آسان است، اما در سوئد بسیار دشوارتر است. بازار محلی تحت سلطه برند محلی است که به وضوح در خیابان ها و پارکینگ ها قابل مشاهده است. تشخیص V40 از جمعیت با ظاهر پیش بند جلو آسان نیست - شبیه به مدل های به همان اندازه محبوب S60 و V60 است.

در اسکاندیناوی، خودروهای اقتصادی هزینه بر هستند. بودجه خانوار هم با قبض پمپ بنزین و هم مالیات تمام می شود. با نگاهی به علامت گذاری خودروهای عبوری، به این نتیجه رسیدیم که هنگام خرید خودرو، اکثر مردم شمال اروپا با محاسبه سرد راهنمایی می شوند. در جاده - در حالی که با ولوو می مانیم - تعداد نسبتا کمی از D5 و T6 های پرچمدار دیده ایم. اغلب ما انواع D3 و T3 را بر اساس عقل سلیم دیده‌ایم.

ما یک نسخه اقتصادی تر، V40 با موتور D2 را آزمایش کردیم. موتور 1,6 لیتری توربودیزل 115 اسب بخار قدرت تولید می کند. و 270 نیوتن متر دینامیک مناسبی را ارائه می دهد - شتاب 0 تا 100 کیلومتر در ساعت 12 ثانیه طول می کشد. حداکثر گشتاور موجود زیر 2000 دور در دقیقه در صعودهای تند یا هنگام سبقت گرفتن، پایین آوردن یک یا دو دنده معمولاً کافی است. و خوب. گیربکس به آرامی دنده ها را تعویض می کند. تغییر به حالت اسپرت فقط باعث افزایش دور در دقیقه نگه داشتن موتور می شود. حالت دستی کنترل جزئی گیربکس را فراهم می کند - وقتی موتور سعی می کند موتور را خیلی کم یا زیاد کند، وسایل الکترونیکی به طور خودکار دنده ها را تغییر می دهند. به عبارت دیگر، "اتوماتیک" برای رانندگان با شخصیت آرام جذاب خواهد بود.

بزرگترین برگ برنده در نسخه آستین D2 مصرف سوخت پایین است. سازنده می گوید 3,4 لیتر در 100 کیلومتر یا 3,8 لیتر در 100 کیلومتر زمانی که خودرو گیربکس اتوماتیک می گیرد. ما مشتاقانه منتظر خواندن رایانه در شرایط مختلف بودیم. ما با کشتی از Swinoujscie تقریباً منحصراً در بزرگراه ها و بزرگراه ها سفر کردیم. با سرعت متوسط ​​109 کیلومتر در ساعت، V40 5,8 لیتر در 100 کیلومتر مصرف می کرد. بهترین نتیجه هنگام رانندگی از گوتنبرگ به سمت مرز نروژ به دست آمد. در مسافتی تقریباً 300 کیلومتری با سرعت متوسط ​​81 کیلومتر در ساعت، V40 3,4 لیتر در 100 کیلومتر مصرف کرد. حتی نیازی به استفاده از حالت دستی برای به دست آوردن نتایج عالی نداشتید. گیربکس سعی می کند تا سرعت موتور را تا حد امکان پایین نگه دارد - سوزن سرعت سنج الکترونیکی در حدود 1500 دور در دقیقه زمانی که خودرو به آرامی حرکت می کند نوسان می کند.

چه چیز دیگری ما را با سی دی اسکاندیناوی شگفت زده کرد؟ ولوو به صندلی های خود افتخار می کند. آنها باید فوق العاده ارگونومیک و راحت باشند. پس از گذراندن چند ساعت پشت فرمان ولوو V40، باید بپذیریم که این برند سوئدی واقعیت را ترسیم نمی کند. یک کامپکت نامشخص از پشت سرنشینان مراقبت می کند - پس از رانندگی 300 یا 500 کیلومتر در یک زمان آسیبی نخواهند دید.

ما همچنین یک کنسول مرکزی تخت با فضای خالی در پشت دیوار عقب آن پیدا کردیم. ولوو می‌گوید که برای مثال، مکان مناسبی برای حمل یک کیف دستی است. خشم از فرم بر محتوا صحبت می کند. واقعا چطوره؟ مخفیگاهی که در نگاه اول خیلی پیچیده به نظر می رسد، مکان ایده آلی برای حمل مبدل 12-230 ولتی است. در نهایت، می توانید از فشار دادن دستگاه بین صندلی سرنشین و تونل مرکزی خودداری کنید یا آن را در یک دستگاه حمل کنید. قفسه در دسته در مسیر طولانی‌تر، از جیب غیرمعمول جلوی روکش صندلی نیز قدردانی کردیم - مناسب برای حمل اسناد یا تلفن زمانی که قفسه‌های تونل مرکزی با چیزهای دیگر پر شده است.

Volvo V40 به خوبی طراحی شده، راحت و لذت بخش است. ترکیبی از موتور پایه D2 و گیربکس اتوماتیک برای سواران با روحیه آرام جذاب خواهد بود. کامپکت سوئدی حتی برای سفرهای طولانی ایده آل است. با این حال، سفر با تعداد زیادی مسافر امکان پذیر نیست. ما با دوبرابر کردن تعدادی از گردشگران از فرانسه به بالای پله‌های ترول از این موضوع مطمئن شدیم. آنها دور هم جمع شدند، اما پیدا کردن مکانی برای دو کوله پشتی بزرگ از قبل بسیار دشوار بود. با نگاهی به داخل V40 با لبخندی بر لبانش گفت: ماشین خوبی است. آنها دقیقاً سر اصل مطلب رفتند ...