مخازن متوسط Mk A Whippet، Mk B و Mk C
مخازن متوسط Mk A Whippet، Mk B و Mk Cانگلیسی ها فکر می کردند تانک سریع است.
یک نمونه اولیه در دسامبر 1916 ساخته شد، در فوریه سال بعد آزمایش شد و در ژوئن سفارش 200 تانک از این نوع به دنبال داشت. اما بنا به دلایلی با رهاسازی برجک های دوار مشکلاتی به وجود آمد و رها شدند و به جای آنها ساختاری برجک مانند در عقب تانک جایگزین شدند، از ویژگی های تانک وجود دو موتور بود که هر کدام دارای موتور بودند. گیربکس خودش در همان زمان موتورها و مخازن گاز در جلوی بدنه و گیربکس ها و چرخ های محرک در عقب قرار داشتند که خدمه و سلاح های مسلسل در آن قرار داشتند که دارای آتش دایره ای بود. تولید سریال در دسامبر 1917 در کارخانه فاستر راه اندازی شد و اولین خودروها در مارس 1918 آن را ترک کردند.
«ویپت» («برزوی») از نظر انگلیسی‌ها سریع به نظر می‌رسید، زیرا حداکثر سرعت آن به 13 کیلومتر در ساعت رسید و او توانست از پیاده نظام خود جدا شود و در عقب عملیاتی دشمن عملیات کند. با سرعت متوسط 8,5 کیلومتر در ساعت، تانک به مدت 10 ساعت در حرکت بود که در مقایسه با تانک های Mk.I-Mk.V یک رکورد بود. قبلاً در 26 مارس 1918 ، آنها برای اولین بار در نبرد بودند و در 8 اوت در نزدیکی آمیان ، برای اولین بار ، آنها موفق شدند عمیقاً به محل استقرار نیروهای آلمانی نفوذ کنند و همراه با سواره نظام ، یورش را انجام دهند. در پشت آنها
جالب اینجاست که تک تانک ستوان آرنولد به نام "جعبه موسیقی" به مدت 9 ساعت در موقعیت آلمان قرار داشت تا اینکه ناک اوت شد و توانست خسارات جدی به دشمن وارد کند.امروزه ما اغلب به تانک های جنگ جهانی اول جایزه می دهیم. با القاب "دست و پا چلفتی"، "آهسته حرکت"، "دست و پا گیر"، اما نباید فراموش کنیم که ما این کار را از نقطه نظر تجربه مدرن خود انجام می دهیم، و در آن سال ها همه چیز کاملاً متفاوت به نظر می رسید.
در نبرد نزدیک آمیان، تانک های ویپت قرار بود همراه با سواره نظام عمل کنند، اما زیر آتش دشمن در تعدادی از نقاط سواره نظام پیاده شدند و دراز کشیدند، پس از آن تانک های فردی (از جمله جعبه موسیقی) شروع به عمل مستقل کردند. بنابراین تانک ستوان آرنولد در این حمله حدود 200 آلمانی را از کار انداخت.
و این تنها توسط یک تانک متوسط انجام شد که شکست، به همین دلیل است که فرماندهی نیروهای تانک بریتانیا، با اطمینان از ادامه جنگ تا سال 1919، تصمیم به تولید انبوه وسایل نقلیه متوسط گرفت. جی فولر، رئیس سپاه تانک سلطنتی، و بعدها یک ژنرال و نظریه پرداز معروف جنگ تانک، به ویژه از آنها دفاع کرد. در نتیجه تلاش طراحان ، تانک های Mk.B و Mk.S "Hornet" ("Bumblebee") آزاد شدند که با سلف خود تفاوت داشتند زیرا بسیار شبیه تانک های سنگین انگلیسی قبلی بودند. Mk.C به لطف وجود موتور 150 اسب بخاری سرعت 13 کیلومتر در ساعت را توسعه داد اما به طور کلی هیچ برتری نسبت به Mk.A نداشت. پروژه این تانک با یک اسلحه 57 میلی متری و سه مسلسل ناتمام ماند، البته این تانک در واقع همان ماشینی بود که ارتش انگلیس در همان ابتدای جنگ از مهندسان خواسته بود. با ابعادش، ارتفاع آن فقط اندکی از Mk فراتر رفت، اما از نظر ساختاری ساده تر و ارزان تر بود و جالب تر از همه، یک توپ داشت، نه دو توپ. با آرایش کازات اسلحه 57 میلی متری روی تانک Mk.C، لوله آن نباید کوتاه شود، به این معنی که عمدا تفنگ های دریایی خوب را خراب می کند. از کازمات تا برج عطف فقط یک قدم وجود داشت، بنابراین اگر بریتانیایی ها تصمیم به چنین پیشرفتی بگیرند، می توانند خیلی سریع حتی با استانداردهای امروزی یک تانک کاملاً مدرن تهیه کنند. با این حال، با چیدمان کازات اسلحه در چرخ‌خانه، این تانک دارای زاویه فرورفتگی زیاد اسلحه بود که برای شلیک به اهداف در سنگرهای مستقیم روبروی تانک مهم بود و در امتداد افق می‌توانست شلیک کند. 40 درجه به سمت چپ و 30 درجه به سمت راست مرکز که در آن زمان کاملاً کافی بود. اما انگلیسی ها تعداد بسیار کمی از این تانک ها را تولید کردند: 45 Mk.V (از 450 تانک سفارش داده شده) و 36 Mk.S (از 200 دستگاه) که پس از امضای آتش بس در 11 نوامبر 1918 تولید شدند. بنابراین، انگلیسی ها دریافت کردند. مدل‌های «واسطه» خوب تانک‌ها پس از بدترین طراحی‌ها، در نبرد بودند. همان "Vickers" شماره 1 مدل 1921، اگر زودتر ظاهر می شد، می توانست با موفقیت نقش "سواران زرهی" را در بین انگلیسی ها بازی کند و Mk.C در نسخه توپ تبدیل به اولین تانک "تک" می شد. برای عملیات نظامی، که هرگز اتفاق نیفتاد. آخرین مدل‌های Mk.B و Mk.C تا سال 1925 در ارتش بریتانیا خدمت کردند، با ما در روسیه جنگیدند و در ارتش لتونی در خدمت بودند و تا سال 1930 همراه با تانک‌های MK.V مورد استفاده قرار گرفتند. بریتانیا 3027 تانک از 13 نوع و اصلاح تولید کرد که تقریباً 2500 تانک Mk.I - Mk.V هستند. معلوم شد که صنعت فرانسه از بریتانیا پیشی گرفته است و همه اینها به این دلیل است که در فرانسه آنها به موقع متوجه شدند و به مخازن سبک طراح اتومبیل لوئیس رنو تکیه کردند.
| ||||||||||||||
تقریباً بلافاصله پس از شروع استفاده از تانک های MK، انگلیسی ها متوجه شدند که برای عملیات در منطقه پشت خط استحکامات دشمن به تانک بسیار سریعتر و قابل مانور بیشتری نیاز دارند. طبیعتاً چنین مخزنی باید قبل از هر چیز دارای قدرت مانور عالی، وزن کمتر و ابعاد کاهش یافته باشد. پروژه یک تانک نسبتا سبک با برجک چرخان توسط شرکت W. Foster در لینکلن حتی قبل از دریافت سفارش از ارتش انجام شد.
