بررسی لامبورگینی هوراکان 2015: تست های جاده ای

پوشش قرمز روی دکمه استارت هوراکان را بردارید و برای بلند شدن آماده شوید.

اگر بابانوئل با یک ماشین کریسمس به خانه من پرواز می کرد، من برای رولزرویس فانتوم انگشتانم را روی هم می گذاشتم. به هر حال، اگر قرار است رویاپردازی کنید، می توانید رویاهای بزرگ داشته باشید.

برای بسیاری از مردم، کودک درون اشتیاق چیز بیشتری دارد... خوب... ظالمانه. چیزی شبیه لامبورگینی هوراکان.

این خودرویی است که بر روی پوستر روی دیوار پسر ظاهر می‌شود و این سنت را ادامه می‌دهد که به Diablo و Countach برمی‌گردد و با Miura دهه 1960 به پایان می‌رسد و زمینه را برای یک زندگی رویایی آماده می‌کند.

وقتی ماشینی مانند هوراکان از روی دیوار به دنیای عقب می پرد، دقیقاً به صورت افراد مشت می زند. در دنیای کرولاها و کمری، آن‌ها حتی از راه دور برای چیزی که به طرز فجیعی خارج از جریان اصلی خودرو است، آماده نیستند.

تقریباً همه برمی‌گردند تا نگاه کنند، خیره شوند، لبخند بزنند و دست تکان دهند.

من می دانم زیرا من به تازگی پشت فرمان یک هوراکان نشسته ام و تقریباً همه در حال چرخش هستند، هق هق می کنند، اخم می کنند، لبخند می زنند و دست تکان می دهند.

یک مرد نزدیک بود با هایلوکس خود تصادف کند زیرا به جای رانندگی جلوتر روی هوراکان در آینه تمرکز کرده بود.

احتمالاً مشکی مات بودن خودروی Tick به آن کمک می‌کند و شباهتی بیش از حد به بت‌موبیل به آن می‌دهد.

به عنوان یادآوری، هوراکان یک جایگزین کاملاً جدید برای گالاردو است که به زیر آونتادور دیوانه‌وار می‌رود، اما همچنان با قیمت اولیه 428,000 دلار، موتور 5.2 لیتری V10 زوزه‌کش 449 کیلووات و بدنه خیره‌کننده‌ای که واقعاً آینده‌نگر است.

پارک کردن سخت است، حتی با دوربین اختیاری دید عقب و سنسورهای پارک - آیا می توانید باور کنید که آنها انتظار دارند 5700 دلار اضافی برای این امتیاز بپردازید؟ - و فقط دو صندلی وجود دارد و فضای واقعی برای چمدان وجود ندارد. همچنین سوخت زیادی مصرف می کند، پنهان کردن آن غیرممکن است، و برای انجام وظایف خانوادگی به چیزی معقول مانند کمری - یا شاید یک فانتوم - نیاز خواهید داشت.

اما وقتی وارد هوراکان می شوم به هیچ چیز عملی فکر نمی کنم. من به اندازه یک بچه شش ساله در صبح کریسمس خوشحالم وقتی می فهمم که واقعاً قرار است با این سلاح کار کنم.

وقتی جلد قرمز روی دکمه استارت را بلند می‌کنم - همان سینمای آونتادور - و V10 را روشن می‌کنم، همین احساس را دارم. فقط در این صورت است که می توانم کمی استراحت کنم و صفحه چند رسانه ای، سوئیچ ها و پرداخت های با کیفیت را تشخیص دهم. این امر هوراکان را به عنوان یکی از بستگان نزدیک آئودی R8 نشان می‌دهد که نریان اصلی ایتالیایی را تامین می‌کند.

این یعنی چیدمان موتور وسط با مقدار زیادی آلومینیوم در بدنه، سیستم چهار چرخ متحرک در LP 610-4، تهویه مطبوع به سبک آلمانی که در واقع کار می‌کند، و فواصل سرویس 12 ماه یا 10,000 کیلومتر بعید در آن زمان تعیین شده است. .

وقتی وارد ترافیک می‌شوم، به من یادآوری می‌شود که دکمه "نیز به بالا" را فشار دهم تا ماشین در مسیر عبوری پایین نیاید و ماشین را در حالت "اتوماتیک" رها کنم در حالی که من خود را با صحنه تنظیم می‌کنم.

تنگه چون ماشین خیلی عریض و کمه و دید خیلی وحشتناکه. من می توانم چیزهای زیادی از پایین و بالای بینی خود ببینم، اما خیلی بیشتر نیست. بنابراین من به حسن نیت و صبر اطرافیانم تکیه می کنم.

در اتوبان، می‌توانم دورها را از 4000 بگذرانم، قدرتی عظیم و زوزه‌ای شگفت‌انگیز از موتور دریافت می‌کنم که آزادتر از آنچه در R8 به یاد دارم احساس می‌کنم. این کمک می کند که خط قرمز 8500 دور در دقیقه باشد و آن وقت است که موتور واقعاً جیغ می کشد.

من هنوز در تنظیمات Strada هستم تا سیستم تعلیق و دریچه گاز نرم تر باشد، اما لاستیک 20 اینچی صدای لاستیک زیادی ایجاد می کند که در پیچ ها پیروز می شود.

کمی دیرتر، و وقتی می‌فهمم معنی ندارد، بیشتر فشار می‌آورم. من فقط به دردسر می افتم و هیچ راهی برای کشف پتانسیل واقعی هوراکان بدون برخورد به مسیر مسابقه وجود ندارد.

این یک ماشین کشتی موشکی احمقانه، باشکوه و شگفت‌انگیز است، اما در دنیای روزمره، به اندازه یک مانکینی مفید است.

بنابراین من به دست اندازهای گاه و بیگاهی که از پیچ‌های آهسته بیرون می‌آید، با استفاده از پدل‌ها برای پایین آوردن دنده‌ها از چیزی که واقعاً قرار است ماشین با آن سرگرم شود، کاهش می‌یابد.

به نظر من سیستم تعلیق انعطاف‌پذیرتر از چیزی است که انتظار داشتم، سطل‌های چرمی درست شکل و پشتیبانی می‌شوند، حس فرمان عالی است، و هر سفری بیش از حد انتظار طول می‌کشد زیرا کسی می‌خواهد در مورد بت‌موبیل من صحبت کند.

همه اینها خبرهای خوبی هستند، و همچنین سرگرم کردن چند نفر برای رپ و رپ لذت بخش است. بدون سر و صدا یا خشم زیاد، می دانید، اما فرصتی برای دیدن لامبورگینی چیست.

سپس، یک روز بعد، متوجه شدم که هوراکان را کامل کرده ام. بله واقعا.

این یک ماشین موشکی حواس پرت، باشکوه و شگفت انگیز است، اما در دنیای روزمره به همان اندازه فراری F12 یا مانکینی ظالمانه مفید است.

هوراکان برای افرادی است که حداقل چهار ماشین در گاراژ خود دارند و ماشینی را انتخاب می کنند که مناسب نیازها یا خلق و خوی آن روز باشد. این احتمال وجود دارد که آنها چیزی شبیه یک SUV بزرگ و یک خودروی خانوادگی چهار در مانند بنز کلاس S و شاید یک لندروور یا هایلوکس آسیب دیده برای آزمایش رانندگی داشته باشند.

رانندگی با هوراکان - مانند سایر ابرخودروهای آونتادور و F12، و به خصوص تجربه رانندگی در برف در ایتالیا با گالاردو - زمان لیست آرزوها است، اما واقع بینانه نیست.

و این مشکل هوراکان است.

این بسیار سرگرم کننده است و بسیار اعتیاد آور است، اما ماشینی نیست که آن را حتی از راه دور به یک دوست توصیه کنید.

حداقل دوستان من نه.

حتی اگر پول داشتند، ترجیح می‌دهم به مرسدس C63 AMG یا فراری 488 یا آئودی R8 اشاره کنم که قیمت بسیار کمتری دارد و کاربردی‌تر و سرگرم‌کننده‌تر از پسر عموی ایتالیایی‌اش است.

من کاملاً می‌دانم هوراکان چیست و می‌دانم که افرادی هستند که هرگز خوشحال‌تر از این نیستند که بابانوئل به آنها یک بت‌موبیل بدهد، اما این کافی نیست.

بنابراین می توانم بفهمم که چرا مردم نیسان GT-R را دوست دارند و رویای هوراکان را در سر می پرورانند، اما من به دنیای واقعی گره خورده ام و باید به چیزی بیش از اوج موقتی که یک لامبورگینی زیبا می تواند ارائه دهد فکر کنم.

به همان اندازه که این برای من دردناک است، و می دانم که صندوق ورودی من چقدر پربار خواهد بود، نمی توانم تیک را به هوراکان بدهم.