آیا ناوچه برای همه چیز خوب است؟

یک ناوچه مجهز و مسلح می تواند جزء مهم و متحرک سامانه یکپارچه پدافند هوایی کشورمان باشد. متأسفانه، در لهستان، این ایده توسط تصمیم گیرندگان سیاسی که خرید سیستم های زمین متعارف و غیر متحرک با عملیات بخشی را انتخاب کردند، درک نشد. و با این حال، چنین کشتی‌هایی را می‌توان نه تنها برای مبارزه با اهداف هوایی در طول یک درگیری مورد استفاده قرار داد - البته با این فرض که نقش نظامی نیروی دریایی، که در دفاع از قلمرو ما در برابر تهاجم از دریا خلاصه می‌شود، تنها دلیل وجودی آن نیست. . این عکس ناوچه ضد هوایی هلندی از نوع De Zeven Provinciën LCF را نشان می دهد که موشک ضد هوایی میان برد SM-2 Block IIIA را شلیک می کند.

ناوچه ها در حال حاضر گسترده ترین ناو و به طور کلی در جهان، کلاس کشتی های رزمی چند منظوره متوسط ​​هستند. آنها تقریباً توسط همه کشورهای اتحاد آتلانتیک شمالی با نیروی دریایی و همچنین توسط نیروهای دریایی متعدد سایر کشورها اداره می شوند. آیا این بدان معنی است که آنها "برای همه چیز خوب هستند"؟ هیچ راه حل کامل جهانی وجود ندارد. با این حال، آنچه امروزه ناوچه‌ها ارائه می‌دهند به نیروهای دریایی اجازه می‌دهد تا در بیشتر موارد وظایف اساسی را که توسط دولت‌های هر کشور پیش روی آن‌ها تعیین می‌شود، انجام دهند. این واقعیت که این راه حل نزدیک به راه حل بهینه است با تعداد زیاد و همچنان رو به رشد کاربران آن ثابت می شود.

چرا ناوچه ها در سرتاسر جهان چنین کلاس محبوبی از کشتی های جنگی هستند؟ یافتن پاسخی بدون ابهام دشوار است. این به چندین موضوع کلیدی تاکتیکی و فنی مربوط می شود که هم در شرایط کشوری مانند لهستان و هم در آلمان یا کانادا به طور جهانی قابل اجرا هستند.

آنها راه حل بهینه در رابطه "هزینه - اثر" هستند. آنها می توانند به تنهایی یا در تیم های کشتی عملیات را در آب های دور انجام دهند و به لطف اندازه و جابجایی آنها می توانند به مجموعه ای از تجهیزات و سلاح های مختلف - یعنی یک سیستم رزمی - مجهز شوند که امکان اجرای طیف گسترده ای از وظایف را فراهم می کند. از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد: جنگ با اهداف هوایی، سطحی، زیر آب و زمینی. در مورد دوم، ما نه تنها در مورد ضربه زدن به اهداف با آتش توپخانه بشکه ای صحبت می کنیم، بلکه در مورد حمله با موشک های کروز به اشیایی با مکان های شناخته شده در داخل خاک صحبت می کنیم. علاوه بر این، ناوچه ها، به ویژه آنهایی که در سال های اخیر طراحی شده اند، می توانند ماموریت های غیر جنگی را انجام دهند. این در مورد حمایت از عملیات بشردوستانه یا پلیس برای اجرای قانون در دریا است.

آلمان کند نمی شود. ناوچه های نوع F125 در حال وارد شدن به خدمات اعزامی هستند و سرنوشت مدل بعدی MKS180 در حال حاضر در تعادل است. مخفف «نبرد ناو چند منظوره» احتمالاً فقط یک پوشش سیاسی برای خرید یک سری واحد است که جابجایی آنها تا 9000 تن می رسد. اینها دیگر حتی ناوچه نیستند، بلکه ناوشکن یا حداقل پیشنهادی برای ثروتمندان هستند. در شرایط لهستان، کشتی های بسیار کوچکتر می توانند چهره نیروی دریایی لهستان و در نتیجه سیاست دریایی ما را تغییر دهند.

اندازه مهم است

ناوچه ها به دلیل استقلال بالای خود می توانند وظایف خود را برای مدت طولانی دور از پایگاه های خود انجام دهند و همچنین کمتر در معرض شرایط نامطلوب آب و هواشناسی قرار می گیرند. این عامل در هر آب از جمله دریای بالتیک مهم است. نویسندگان تزهای روزنامه نگاری که دریای ما «استخر» است و بهترین کشتی برای عملیات آن هلیکوپتر است، مطمئناً لحظه ای را در دریای بالتیک سپری نکرده اند. متأسفانه، نظرات آنها تأثیر منفی بر مراکز تصمیم گیری مسئول فروپاشی فعلی و چشمگیر نیروی دریایی لهستان دارد.

تجزیه و تحلیل های انجام شده در تعدادی از کشورها، از جمله منطقه ما، نشان می دهد که تنها کشتی هایی با جابجایی بیش از 3500 تن - یعنی ناوچه ها - می توانند مجموعه مناسبی از حسگرها و اثرگذارها را در خود جای دهند که امکان اجرای موثر وظایف محوله را فراهم می کند. حفظ قابلیت کشتیرانی کافی و پتانسیل نوسازی. این نتایج حتی توسط فنلاند یا سوئد که به دلیل عملیات کشتی های جنگی کم جابجایی - تعقیب و گریز موشک و ناوگان شناخته می شوند، به دست آمد. هلسینکی به طور پیوسته برنامه Laivue 2020 خود را اجرا می کند که منجر به تجسم ناوچه های سبک Pohjanmaa با جابجایی کامل تقریباً به اندازه دریای بالتیک و سواحل محلی با اسکری می شود. آنها احتمالاً در مأموریت های بین المللی فراتر از دریای ما نیز شرکت خواهند کرد که کشتی های مریوویماتو فعلی قادر به انجام آن نبودند. استکهلم همچنین قصد دارد واحدهایی بسیار بزرگتر از ناوهای ویسبی امروزی خریداری کند، که اگرچه مدرن هستند، اما به دلیل تعدادی محدودیت ناشی از ابعاد ناکافی، خدمه کوچک پر از وظایف، استقلال کم، قابلیت دریانوردی پایین، فقدان هلیکوپتر داخل هواپیما مورد انگ هستند. یا سامانه موشکی ضد هوایی و غیره.

واقعیت این است که سازندگان پیشرو کشتی، ناوهای چند منظوره با جابجایی 1500 ÷ 2500 تن را با تسلیحات همه کاره ارائه می دهند، اما جدا از کاستی های ذکر شده ناشی از اندازه آنها، پتانسیل مدرن سازی پایینی نیز دارند. باید به خاطر داشت که در واقعیت های مدرن، حتی کشورهای ثروتمند عمر مفید کشتی هایی با اندازه و قیمت یک ناوچه را 30 سال یا حتی بیشتر در نظر می گیرند. در طول این دوره، برای حفظ پتانسیل در سطحی مناسب با واقعیت‌های در حال تغییر، مدرن‌سازی آنها ضروری خواهد بود، که ممکن است تنها زمانی اجرا شود که طراحی کشتی از ابتدا ذخیره جابه‌جایی را فراهم کند.

ناوچه ها و سیاست

این مزایا به ناوچه‌های اعضای اروپایی ناتو اجازه می‌دهد در عملیات‌های طولانی مدت در مناطق دوردست جهان، مانند حمایت از تلاش‌های بین‌المللی برای مبارزه با دزدی دریایی در آب‌های اقیانوس هند، یا مواجهه با تهدیدات دیگر برای تجارت دریایی و مسیرهای ارتباطی شرکت کنند.

این سیاست اساس دگرگونی نیروهای دریایی مانند ناوگان جغرافیایی نزدیک دانمارک یا جمهوری فدرال آلمان بود. اولین مورد یک دوجین یا چند سال پیش، از نظر تجهیزات، یک نیروی دریایی معمولی جنگ سرد با تعداد زیادی کشتی دفاعی ساحلی کوچک و تک منظوره - تعقیب کننده موشک و اژدر، معدنچیان و زیردریایی ها بود. تغییرات سیاسی و اصلاحات نیروهای مسلح پادشاهی دانمارک بلافاصله بیش از 30 واحد از این واحدها را به عدم وجود محکوم کرد. حتی نیروهای زیر آب هم حذف شده اند! امروزه، به جای انبوهی از کشتی‌های غیرضروری، هسته Søværnet از سه ناوچه Iver Huitfeldt و دو کشتی لجستیکی چند منظوره، شبه ناوچه‌های کلاس Absalon، تشکیل شده است که تقریباً به طور مداوم در حال فعالیت هستند، و غیره. در ماموریت های اقیانوس هند و خلیج فارس. آلمانی ها به همین دلایل یکی از بحث برانگیزترین ناوچه های "اکسپدیشنی" از نوع F125 بادن-وورتمبرگ را ساختند. این کشتی‌های بزرگ با جابجایی حدود 7200 تن هستند که برای عملیات طولانی‌مدت دور از پایگاه‌ها، با امکانات محدود کشتی‌سازی طراحی شده‌اند. چه چیزی به همسایگان بالتیک ما می گوید که کشتی ها را "تا آخر دنیا" بفرستند؟

نگرانی برای امنیت تجاری تأثیر بسزایی بر وضعیت اقتصاد آنها دارد. وابستگی به حمل و نقل مواد اولیه و محصولات نهایی ارزان قیمت از آسیا به قدری مهم است که تحولات ناوگان، ساخت ناوچه های جدید و تلاش جمعی برای تضمین امنیت تجارت بین المللی را موجه دانستند، اگرچه باید پذیرفت که در مورد آنها منطقه عملیاتی نیروی دریایی نسبت به کشور ما بزرگتر است.

در این زمینه، لهستان مثال قابل توجهی ارائه می دهد که اقتصاد در حال توسعه آن نه تنها به حمل و نقل محموله از طریق دریا، بلکه - و شاید بالاتر از همه - به حمل و نقل منابع انرژی وابسته است. توافق بلندمدت با قطر برای تامین گاز مایع به پایانه گاز در Świnoujście یا انتقال نفت خام به پایانه در گدانسک از اهمیت استراتژیک برخوردار است. ایمنی آنها در دریا فقط توسط کشتی های به اندازه کافی بزرگ با خدمه آموزش دیده تضمین می شود. موشک های مدرن یگان موشکی نیروی دریایی یا واحد موشکی 350 تنی هاریکان این کار را نمی کنند. مطمئناً دریای بالتیک دریاچه ضرب المثلی نیست، بلکه منطقه مهمی برای اقتصاد جهانی است. همانطور که آمار نشان می دهد، تحت تأثیر یکی از بزرگترین کشتی های کانتینری در جهان است که به لطف آن ارتباطات تجاری مستقیم بین جمهوری خلق چین و، به عنوان مثال، لهستان (از طریق پایانه کانتینری DCT در گدانسک) امکان پذیر است. از نظر آماری روزانه چندین هزار کشتی بر روی آن حرکت می کنند. به سختی می توان گفت دلیل اینکه این موضوع مهم در بحث امنیت کشورمان غایب است - شاید به دلیل تفسیر نادرست از «اهمیت» تجارت دریایی باشد؟ حمل و نقل کشتی 30 درصد از تجارت لهستان را از نظر وزن بار به خود اختصاص داده است که ممکن است به طور مؤثر جلب توجه نکند، اما همین کالاها تا 70 درصد ارزش تجارت کشورمان را به خود اختصاص می دهند که اهمیت این پدیده را برای ما کاملاً نشان می دهد. اقتصاد لهستان