باتری کین و فرمانده فراموش شده اش

اسلحه باطری شماره 1 پس از پایان درگیری.

هشتادمین سالگرد آغاز جنگ جهانی دوم امسال فرصت خوبی برای یادآوری تاریخچه اولین باتری توپخانه ساحلی جمهوری دوم لهستان است. در سراسر دوره پس از جنگ، در ادبیات مربوط به این موضوع، این بخش تا حدودی "تحقیرآمیز" مورد توجه قرار گرفت و دستاوردهای سی و یکمین باتری آنها را برجسته کرد. H. Laskowski در هل. این دوره برای فرمانده این درپوش باتری چندان شادی آور نبود. Anthony Ratajczyk که شخصیت او در بیشتر مطالعات ذکر نشده است.

اتفاقاً نویسندگان در تحقیق در مورد این موضوع، تا کنون تنها به گزارش‌هایی که پس از پایان جنگ نوشته شده‌اند، بدون توسل به مطالب آرشیوی تکیه کرده‌اند. عجیب است، با توجه به این که، همچنین به دلیل عملکردی که در آن زمان انجام می دادند، مطمئناً دسترسی آسان تری به اسناد باقی مانده داشتند.

انتشار یک داستان ناشناخته در مورد مارس. استانیسلاو بریشچه اجازه تکمیل وضعیت دانش در مورد باتری را داده است، اما نویسنده آن به هیچ وجه نشان نمی دهد که او وظیفه فرماندهی را انجام داده است که تاکنون در ادبیات گزارش شده است. علیرغم دستاوردهای پرچمدار (هم در دوره بین جنگ و هم در سپتامبر 1939)، لازم است "تاریخ" را به چهره کاپیتان "بازگردانیم". A. Ratajczyk، فرمانده XNUMXمین باتری توپخانه ساحلی، که معمولاً به عنوان باتری کین شناخته می شود.

قبل از ایجاد باتری

پس از انحلال هنگ توپخانه ساحلی، سواحل لهستان برای چندین سال هرگونه حفاظت دائمی از دریا و خشکی را از دست داد. ناوگان به آرامی ساخته شده نمی تواند دفاع موثری از پایگاه آینده برنامه ریزی شده در Gdynia Oksiwi ایجاد کند. تا اوایل دهه 30، بسیاری از پروژه های تقویت دفاعی توسعه یافتند، اما اجرای آنها همیشه به دلیل کمبود بودجه برای تأمین مالی آنها با مشکل مواجه می شد.

طرح دفاع ساحلی که در سال 1928 (در توافق با اداره 1929 ستاد کل ارتش) توسعه یافت، سه مرحله اجرا را پیش بینی کرد (1930-1 کشیده شد) که با تکمیل مرحله اول، دفاع جزئی در صورت وقوع جنگ با روسیه XNUMX. پایان مرحله دوم برای دفاع کامل در صورت درگیری با روسیه و پایان مرحله سوم برای دفاع به مدت دو ماه در صورت درگیری همزمان با روسیه و آلمان در نظر گرفته شده بود.

در مرحله اول، این طرح شامل استقرار یک باتری (در واقع نیمه باتری) اسلحه های 100 میلی متری در منطقه گدنیا بود. ایجاد آن با این واقعیت تسهیل شد که ناوگان از قبل ابزارهای لازم برای تجهیز آن را داشت که چند سال قبل از عرشه قایق های توپ برچیده شده بود.

این اسلحه ها (که تحت وام «فرانسوی» به مبلغ 210 فرانک خریداری شدند) در ژانویه 000 با کشتی حمل و نقل ORP Warta وارد لهستان شدند. همراه با آنها 1925 پوسته برنز (1500 فرانک)، 45 پوسته فولادی wz. 000 با فیوز (1500 Fr.) و 05 225 پرتابه با بارهای بیرون رانده (000 3000 Fr.) 303. 000 کارتریج آموزشی اضافی (کالیبر 2 میلی متر) برای بشکه های پلاگین، ماکت های چوبی پرتابه ها، دستگاه برای برش بررسی خط دید و چهار مجموعه ابزار برای بررسی میزان سایش بشکه خریداری شد.

پس از مدت کوتاهی استفاده از قایق های توپ، هر دو اسلحه برچیده شده و به انبارهای مدلین منتقل شدند. برای استفاده از آنها، پروژه ای برای نصب بر روی دخمه های توپخانه بکسل شده توسعه داده شد. این پروژه، به دلایل نامعلوم، به رسمیت شناخته نشد، و در خواست KMW برای سال مالی 1929/30 پیشنهادی برای قرار دادن آنها بر روی سکوهای راه آهن وجود دارد. جالب اینجاست که قرار بود خود هواپیماهای KMW از راه آهن اجاره شوند، زیرا، همانطور که توجیه شد، خرید آنها بسیار گران بود. در پیش نویس بودجه، هزینه اجاره اتاق 2 PLN در هر شب تعیین شده است. کل هزینه راه اندازی شعبه ها، با احتساب اجاره، 188/000,00 PLN بود.

متأسفانه، بودجه درخواستی تأمین نشد، بنابراین برای سال مالی بعدی (1930/31) موقعیت نصب اسلحه های 100 میلی متری دوباره ظاهر می شود، این بار در موقعیت های دائمی نزدیک Oxivier. مقدار بسیار کمی که برای این منظور برنامه ریزی شده است، گیج کننده است، یعنی 4000,00 PLN 25 به اضافه PLN 000,00 3 برای خرید یک مسافت یاب 1931 متری برای باتری برنامه ریزی شده. ممکن است قرار بود این مبلغ شروع کار روی باتری آینده را تضمین کند، زیرا در پیش نویس بودجه 32/120 مبلغ 000,00 PLN برای تکمیل سرمایه گذاری ناتمام پیش بینی شده بود.

کمبود اسناد آرشیوی باقی مانده به ما اجازه نمی دهد که مبلغ مشخصی را برای ساخت باتری صرف کنیم. برخی از نشانه های هزینه های انجام شده ممکن است "طرح اجرای بودجه 1932/32" باشد که در آن 196 złoty970,00 برای این اهداف هزینه شده است. با این حال، این مبلغ نهایی نیست، زیرا طبق "فهرست وام های دوره بودجه 4/1931" هزینه ساخت باتری در مجموع 32 PLN تعیین شد که 215 PLN شناسایی نشد.

بالابر باتری

باتری به شرقی ترین قسمت Kępa Okzywska (روی یک صخره مرتفع) تغییر یافت تا بتوان از اسلحه ها برای مسدود کردن ورودی بندر در Gdynia Oksivie استفاده کرد. این مکان تصادفی انتخاب نشد، زیرا در نیمه اول دهه 20، قرار بود یک باتری سلام در این منطقه نصب شود. در ژانویه 1924، فرماندهی نیروی دریایی اقداماتی را برای به دست آوردن زمین متعلق به فانوس دریایی در Oksiva از اداره دریایی تجاری انجام داد. این ایده توسط اداره رد شد و استدلال کرد که مکان انتخاب شده توسط فرماندهی ناوگان حقوق فانوس بان است و نصب یک باتری سلام خود فانوس دریایی، به ویژه دستگاه نور آن را به خطر می اندازد.

کمیسیون بازدید تعیین شده اعلام کرد که هیچ خطری برای عملکرد فانوس دریایی وجود ندارد و باید زمین دیگری به فانوس بان پیشنهاد شود. در نهایت باطری سلام هرگز ساخته نشد و از منطقه مجاور فانوس دریایی در اوایل دهه 30 برای ساخت باتری استفاده شد و خود فانوس دریایی (پس از خاموش شدن در سال 1933) به نیروی دریایی منتقل شد.

طراحی باتری توسط Cpt توسعه داده شده است. آب میوه انگلیسی. Mechislav Krushevsky از دفتر استحکامات ساحلی، و همچنین تحت رهبری او، اسلحه ها در مواضع مونتاژ شدند. اسلحه ها روی اسلحه های باز قرار می گرفتند و در عقب (در شیب تنگه) دو پناهگاه برای مهمات (یکی برای موشک و دیگری برای بارهای پیشران) ترتیب دادند. درست در کنار پناهگاه بار، یک قفسه مهمات ساخته شد که با کمک آن راکت ها و محموله ها تا سطح ایستگاه توپخانه یک دوجین متر بالاتر رفت. در حال حاضر، بازتولید دقیق ظاهر و عملکرد این آسانسور دشوار است، اما برخی از سرنخ‌ها در مورد این موضوع را می‌توان در گزارش یک مامور آلمانی در سپتامبر 1933 یافت. این عامل این وسیله را به عنوان "paternosterwerk" یعنی آسانسور دایره ای که نقش یک نوار نقاله سطلی را ایفا می کرد، توصیف می کند. یک پناهگاه بهداشتی کوچک نه چندان دور از پاسگاه توپخانه ساخته شد که در آن مهمات برای استفاده فوری ذخیره می شد.

تاریخ دقیق شروع ساخت باتری مشخص نیست؛ باز هم گزارش‌های عوامل آلمانی که در سواحل ما فعالیت می‌کنند می‌تواند نشانه قطعی تاریخ باشد. در گزارش‌هایی که در آوریل 1932 گردآوری شده است، اطلاعاتی می‌یابیم که منطقه باتری از قبل با حصار سیم خاردار محصور شده است و عکس‌های پیوست توپ‌هایی را نشان می‌دهند که در توپ‌ها نصب شده و مبدل شده‌اند. بعداً در گزارش، مأمور گزارش می دهد که این تأسیسات همچنان با پناهگاه های مهمات در حال گسترش است، همانطور که حفاری های انجام شده در کنار دره نشان می دهد. در خرداد ماه سال جاری، مامور گزارش داد که کل شیب تا پایین تنگه با توری استتار پوشانده شده است که کار روی پناهگاه مهمات از آن نمایان است که قرار بود در مرداد ماه به پایان برسد (که قرار بود در ماه اوت انجام شود). در گزارشی جداگانه گزارش شده است).

یکی دیگر از نشانه های شروع ساخت و ساز ممکن است "برنامه اجرای بودجه برای سال 1931/32" ذکر شده توسط KMW باشد. بر اساس آن، اولین مبالغ (20 PLN) برای ساخت باتری در ژوئن 000,00 و آخرین مبالغ (PLN 1931) در فوریه سال بعد هزینه می شد. در اینجا لازم به ذکر است که در کل دوره بین دو جنگ، عوامل میدانی تعداد و کالیبر اسلحه های نصب شده در کیپ اوکسیویه را بیش از حد برآورد کردند. در گزارش‌ها می‌توانیم اطلاعات موقعیت‌یابی، از جمله باتری اسلحه‌ها را پیدا کنیم: ۱۲۰×۲ میلی‌متر، ۱۵۰×۲ میلی‌متر و ۱۰۵×۲ میلی‌متر.

برای نیازهای باتری در حال ساخت، در پایان سال 1931، شرکت توپخانه ساحلی (تحت فرماندهی ستوان مار. یان گرودزینسکی) ایجاد شد که وظیفه آن حفاظت از منطقه باتری در حال ساخت بود و نگهداری بعدی آن 6. فرمانده گروهان بعدی یک ستوان بود. بوگدان مانکوفسکی که در سال 1934 توسط یک ستوان جایگزین شد. کارول میزگالسکی این عملکرد را تا زمان انحلال واحد انجام داد. این شرکت شامل: سی و هفتمین باتری "دانمارکی"، باتری "یونانی" 37 و باتری "Kanet" 1933 بود که XNUMX ملوان در رده‌های آن در نظر گرفته شد. پست فرماندهی قرار بود توسط افسری با درجه ستوانی اداره شود، سمت فرمانده باتری برای یک قایقران حرفه ای در نظر گرفته شده بود، همانطور که موقعیت یک آتش نشان بود. در ابتدا، این واحد تابع فرمانده ناوگان و از آوریل XNUMX به فرماندهی ساحلی نیروی دریایی بود.